بررسی حساسیت و ویژگی تست پروکلسیتونین در تشخیص سپسیس نوزادان بستری در بیمارستان شهدای تجریش در سال 1386

سابقه و هدف: سپسیس یک وضعیت بالینی بحرانی است که در اغلب موارد در اثر عفونت‌های باکتریایی، ایجاد شده و با مرگ و میر بالایی همراه است. پیش‌آگهی این بیماری با درمان به ‌موقع با آنتی‌بیوتیک‌ها ارتباط داشته و شرط درمان سریع آن، تشخیص به موقع می‌باشد. از آنجا که تشخیص قطعی سپسیس با انجام کشت خون صورت می‌گیرد و این تست معمولاً زمان‌بر است، برخی ازنشانگرهای بیوشیمیایی برای تشخیص سریع سپسیس مورد بررسی قرار گرفته‌اند که پروکلسیتونین (PCT) یکی از این نشانگرهاست. این تحقیق با هدف تعیین حساسیت و ویژگی PCT در تشخیص سپسیس نوزادی انجام شد. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی در بیمارستان شهدای تجریش، 76 نوزاد مشکوک به سپسیس وارد مطالعه شدند. از آنها نمونه خون برای کشت خون و اندازه‌گیری ‌PCT اخذ گردید و پس از مقایسه مقادیر PCT با نتایج کشت خون، حساسیت و ویژگی PCT‌ در تشخیص سپسیس نوزادی و همچنین میزان توافق آن با کشت خون تعیین شد. یافته‌ها: در 8 نوزاد (5/10%) کشت خون مثبت بوده و نتیجه تست PCT در 45 نوزاد (2/59%)‌ مثبت گزارش شد. حساسیت و ویژگی PCT در تمام نوزادان به ترتیب 75% و 6/42%، در نوزادان 48 ساعته و کمتر 100% و 5/22% و در نوزادان با سن بالاتر از 48 ساعت 4/71% و 4/71% بود. نتیجه‌گیری: مجموع یافته‌های این مطالعه نشان داد که از PCT می‌توان برای تشخیص سپسیس در تعداد قابل‌توجهی از نوزادان مبتلا استفاده کرد. لیکن ویژگی آن پایین بوده و امکان تشخیص افراد سالم با محدودیت همراه است. محققین این مطالعه، از ارزش PCT به عنوان جزئی از بررسی تشخیص سپسیس حمایت کرده و انجام مطالعات بیشتر در این زمینه را برای رسیدن به نتایج قطعی‌تر لازم می‌دانند.